حساسیت اضطرابی، کمال‌گرایی، احساس تنهایی و حرمت خود در سالمندان مبتلا به اختلال وسواس بی-اختیاری و افسردگی اساسی

اختلال وسواسی-اجباری و افسردگی اساسی از اختلالات رایج سالمندی هستند که همبسته های این اختلال ها بویژه در پیری به خوبی مشخص نشده اند. هدف تحقیق حاضر مقایسه حساسیت اضطرابی، کمال‌گرایی، احساس تنهایی و حرمت خود در سالمندان مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختیاری و اختلال افسردگی اساسی است. جامعه آماری کلیه افراد مراجعه کننده بالاتر از 65 سال با میزان سواد حداقل ابتدایی بودند که به مراکز مشاوره و کلینیک های تخصصی روان شناسی و روان پزشکی شهرستان بوشهر در سال 1396 مراجعه کرده بودند. در قالب روش تحقیق علی مقایسه ای، 84 نفر بیمار به روش نمونه‎برداری در دسترس انتخاب شدند و به سیاهه کمال‌گرایی اهواز (نجاریان، عطاری و زرگر، 1378)، مقیاس حساسیت اضطرابی ASI-R(پیترسون و رایس، 1987)، مقیاس تنهایی تجدیدنظر شده UCLA (راسل، پپلوا، و کاترونا، 1980)، و مقیاس حرمت خود روزنبرگ (روزنبرگ، 1965) پاسخ دادند. نتایج پژوهش نشان دادند بر اساس عوامل روان شناختی فقط حرمت خود و کمال گرایی به طور پایایی وسواسی شدن یا افسرده شدن سالمندان را پیش بینی می کنند. همچنین تفاوت نمره های دو گروه فقط از نظر حرمت خود معنادار بود. این تحقیق نشان داد که از علایم مشخصه در سالمندان مبتلا به اختلال افسردگی، حرمت خود پایین است و در سالمندان مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختیاری، کمال گرایی بالا است.